اوصاف نمازگزارن (قرآن)اوصاف نمازگزاران با توجه به آیات قرآن عبارتند از: ۱ - امانتدارىامانتداری، از اوصاف نمازگزاران: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند.» ۱.۱ - زمینه‌ساز تکریمامانتدارى نمازگزاران، زمينه‌ساز تكريم آنان در بهشت: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند، آنان كه چنين اوصافى دارند در باغهاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.» ۲ - انفاقتعيين مقدار معيّنى از اموال براى انفاق، از اوصاف نمازگزاران: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ؛ مگر نمازگزاران، و كسانى كه در اموالشان حق معيّنى است، براى سائل و محروم.» ۳ - ايمان به قيامتعقیده و باور نمازگزاران به روز جزا و برپايى قیامت: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه به روز جزا ايمان دارند.» ۴ - خوف از عذابخوف و نگرانى نمازگزاران، از عذاب پروردگار: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند.» ۴.۱ - دلیل خوف از عذاباطمینان نداشتن نمازگزاران، به ایمنی خود از عذاب الهى، دليل هراس آنان از عذاب آخرت: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند، چرا كه هيچ كس از عذاب پروردگارش در امان نيست.» ۴.۲ - پاداش خوف از عذاببهرهمندى از بهشت همراه با احترام، پاداش نمازگزاران بيمناك از عذاب پروردگار: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند، آنان كه چنين اوصافى دارند در باغهاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.» ۵ - صبرشکیبایی نمازگزاران، در برابر شرّ و بدى: «إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً إِلَّا الْمُصَلِّينَ؛ به يقين انسان حريص و كم‌طاقت آفريده شده است، هنگامى كه بدى به او رسد بى‌تابى مى‌كند،مگر نمازگزاران.» ۶ - عفّتنمازگزاران، انسان‌هايى پاکدامن و به دور از آلودگی‌هاى جنسى: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ إِلَّا عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه دامان خويش را از بى‌عفتى حفظ مى‌كنند.» ۷ - گواهى به حقاداى شهادت و گواهی به حق، از اوصاف نمازگزاران حقيقى: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه به اداى شهادتشان قيام مى‌نمايند.» ۸ - وفاى به عهدنمازگزاران، پايبند به عهد و پيمان خويش: «إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛ مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند.» ۹ - پانویس
۱۰ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۶۵، برگرفته از مقاله «اوصاف نمازگزاران». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نماز
|